Monday, December 29, 2008

PINOY RESTAURANT?





PERO JAPANESE YUNG LANTERNS NILA.. LOLZ

Saturday, December 27, 2008

HAPPY OR SAD? ewan ko din..




December 22 2008.. ang pinaka masayang araw ng aking taon 2008 dahil nakita ko din ang matagal ko nang hinihintay makita.. maagang pamasko ang natanggap ko at yun ang pinaka the best na pamasko na natanggap ko.

ni hindi ako kinabahan dahil sobrang excited kong makita sya at nung nakita ay talaga namang hindi ko matanggal ang ngiti sa mukha ko.. kahit burahin mo ng correction ang fluid e makikita mo pa din ang bakas ng kasiyahan sa mukha ko.. kahit lagyan mo ng maskarang malungkot ang mukha ko e sasaya ito dahil sa mahuhulma ang naka ngiti kong mukha.. buong araw akong masaya dahil kahit na medyo malayo ang aking bnyahe eh sulit na man,, mas sulit pa sa coke sakto.. kaya ayun ang saya saya talaga at nag picturan pa kami.. halos ayoko alisin sa ang mga mata ko sa pagkakatingin sa mga litrato dahil sobrang priceless na moment na yun at tila isa sa mga higlight ng aking taon.. hindi ko pa din maloko ang sarili ko na hindi ko na sya gusto. talagang gusto ko pa din sya hanggang ngayon pero meron na syang pafi so wala na talaga.. hindi ko naman gusto mang gulo ng relasyon dahil sa kasakiman ko kaya eto na naman ako at mag bbbye na naman sa kanya.. atleast nakapunta sya dito sa texas at nagkta kami. talagang maganda ang pamasko sakin ngayong taon.
pero nung pauwi na ko, bigla nalang dumaan ang kidlat sa aking isipan sa pag uwi niya sa pinas ay magkikita silang muli.. masaya isipin sa kanya yun pero sa aking panig e hindi ko maintindihan kung sasaya pa ko o kung ano pa man.. biglang nawala ang mga ngiti sa aking mga labi at nag isip hanggang makauwi ako.. hindi ko maintindihan, panandaliang saya lang pala.. haiz... pero salamat pa din ...

Friday, December 12, 2008

nag isno nag isno nag isno

dec 10 2008, nasaksihan ko ang pag buhos ng maliliit na yelo mula sa alapaap. ang saya saya ko dahil ito ang isa sa mga pangarap ko bukod sa pangarap kong maging salbaheng bata nung maliit pa ko. wala kong pakelam kahit isipin ng mga tao na mukha kong tanga at ignorante, ito ang unang beses ko naka kita ng isno at dito pa sa texas kung saan nasa south na state ng amerika. dahil ang oras ay hapon, medyo madali silang natutunaw pag lumalapat na sa isang mainit na bagay, lalo na skin kasi ako ay "hot".. lolz,, haha.. pero seryoso, madali syang natutunaw sakin dahil sa lakas ng kapangyarihan ko ay bago pa man dumikit skin ang isno ay tunaw na ito. isang sumpa at biyaya ang aking kapangyarihan, pero balik tayo sa isno. nung kinagabihan na ay tuloy pa din ang pag buhos ng maliliit na butil ng yelo at dahil kakaunti lang sila, hindi sila naiipon at hindi din pede gumawa ng isnoman, siguro isno langgam lang at tyak na hindi pa ito magtatagal dahil maliit lang talaga sya. ang saya saya talaga nun kaya ngayon, gusto ko pumunta sa colorado at mag isnobording..

double dead

unang araw ko sa trabaho e pinairal ko agad ang katangahang palad ko. nag suot ako ng sapatos na sukol ang paa ko sa trabahong puro lakad ang ginagawa, ang resulta, patay na kuko. tama patay na kuko nga, kamakailan lang e umiral na namang ang katalinuhan ng kamoteng kukote ko. hindi pa nga nag re-resurect ang patay na kuko e eto naman ako, nag basketball ng ang sapatos ko e pang tennis. wala naman talaga kong balak mag basketball e, pero nung nakita yung kaklase ko sa isang class ko e nilapitan ko, hindi dahil gusto ko mag basketball kundi may chicks at gusto ko lamang maka iskor na malapitan, SLAM DUNK ika nga ng mga tambay samin, swak na swak. at eto pa ang maganda, nung niyaya ako maglaro ng basketball e yung chikas pa ang nagbabantay sakin, aw ang sarap kaya hindi ko naramdaman ang dahan dahang pag panaw ng aking kuko sa hinlalaki dahil puro kaligayan sa pang taas na katawan ang naratamdaman ko. eto na ngayon ang kalagayan niya, walang kabaangong, ayaw din tanggapin ng palengke dahil double dead daw, kaya ayun, itatago ko nalang sya at aalagaan dahil umaasa ko na muli pa syang mabubuhay..

Wednesday, November 26, 2008

broken!!



yup that's me. i'm like a glass, slammed in to the floor, now broken into pieces.

Tuesday, November 25, 2008

DEAD END?




This is it.. I think this is the spot where i have to stop, the spot where i should start to go back and take another detour. its over, the small ray of light that i see before is starting to fade away. there it is, my little ray of hope that i have been waiting for is starting to shine on someone else'. this is it, my dead end.
im'ma start to go back, slowly, so that way i could see the places that i passed by before i got to my dead end. the happy places, the beautiful sunshine, the cool breeze that i felt whenever i hear that voice that now is starting to fade away with the little light that i am trying to keep. i guess im just not a good keeper.
so to you, my cool breeze that always makes me feel happy and comfortable, im so lucky that i knew you.. thanks to you..

Monday, November 17, 2008

New Nike Commercial

NEW NIKE COMMERCIAL!!!


AINT THAT COOL!!

VISIT THE NIKE WINDRUNNERS WEBSITE

JUST DO IT!!

Saturday, November 8, 2008

swerte nga naman oo!!




pag gising ko isang umaga, tamang tama late na ako, at nagmamadali ako bumangon kahit na pupungas pungas pa ang aking mata at lumalawa pa ang akng laway sa aking unan bantot. nagmamadali akong maligo at sinabi na lamang sa aking na kung pwede ay sya na muna ang maghanda ng aking aalmusalin dahil ako ay maliligo pa.

pagtapos kong maligo at handa na ang lahat, marami munang seremonyas ang nangyari kahit alam kong late na ko. ugali kong magbihis muna bago kumain ng almusal at saka susuotin ang aking sapatos, may nakalimutan pala ko,
para magbawas ng aking mga biyaya at saka pagkatapos ay tsaka ako magsusuot ng aking sapatos.

SWERTE NGA NAMAN O (title yan) wala akong medyas at sa aking ka desperaduhan e humalukay na lamang ako sa aking lalagyanan ng maruming labahan at akin na lamang
ang aking mga nasuot na medyas,(alam ko kadiri) at sa katangahang palad ko, magkaiba pa ang nadampot ko.. pero ok lang, itim naman sila pareho e hindi na mapapasin ng mga tao yun, atleast sa isip ko hindi nila papansinin..

pag uwi ko, hnugasan ko nalang ng katakot takot ang aking mga paa ng mabuti.
alam ko oo, nalaman ko ang lesson ko,

sa susunod, dumampot ng magkaparehong medyas


kayo din..

Friday, November 7, 2008

Alaala ng High School

Hindi naman siguro kaila sa ating lahat na kapag nakakaamoy tayo ng isang bagay e may na-a-lala tayo. ewan ko kung kung wirdo lang ako dahil chemicals ang naaamoy ko pag naaalala ko ang aking masasayang araw nung high-is-cool.

nasa trabaho ako (sa stockroom) at nagkataong may kelangan kuhanin sa lugar kung saan nakalagay ang mga kemikals na tinitinda ng store na pinag tatatrabahuhaan ko. may mga amoy ng sabon, air freshener, tae at kung ano ano pa. nasinghot ko ang mga yun at sa hindi maipaliwanag na pangyayari, bigla ko nalang naalala ang mga pakiramdam nung ako ay nasa hi-is-cool pa.. siguro na high lang ako pero ang saya ng pakiramdam at masaya ulit ulitin, hindi ito drugs kung yon ang naiisip niyo, ito lamang ang nagsama samang amoy nung mga kung ano ano sa lugar na yun. ang sarap talaga ng pakiramdam, para kong damit na nakasampay at hinihipan ng hangin at amoy downy.
hmmm..

isa pang nakapag paalala sa aking mga hi-is-cool days ay ang mga amoy ng kandila sa lugar kung saan matatagpuan ang mga stationaary.. ambango dn nila, parang ang sarap nga kagatin e, pero hindi pa ko ganun ka tanga pa gawin un, siguro meron silang nilalagay sa mga yun para maibalik ang alaala ng mga tao. naisip ko tuloy kung ipaamoy un sa mga taong may insomia amnesia para bumalik ang kanilang alaala.

masaya ang mga araw ng aking skwela noon at dahil masaya un, babalik balik ako sa lugar na un, para umamoy amoy at maaalala ng pa ulit ulit ang mga bagay.. haaaaayy.. sarap (singhot!!)

Thursday, November 6, 2008

BRIP

naalala niyo ba nung maliliit pa kayo, ang tawag ng mga nanay natin sa mga salawal nating ay PANTY.. pwet pwes may pang ganti na tayo sa mga babae, sila ay meron na ding..






HAHA. kala niyo kami lang any may panty ah..

Thursday, September 18, 2008

Pangarap

Lahat ng bata meron mga mumunting pangarap. pag ang bata tinanong ng teacher niya kung ano gusto niya pag laki niya, kadalasan sinasagot ng bata e maging doctor, engineer, guro, at kung ano ano pa. hindi masama yun, sabi nga ni jay manalo ng kamikazee e,
libre lang mangarap, walang hanggan ang pag hiling
. maganda sa mga bata ang may pangarap, atleast meron syang target sa buhay.

nung bata ako, simple lang gusto ko pag laki ko, nagtanong yung teacher ko, sabi niya, "alam niyo n ba kung ano gusto niyo paglaki niyo?" sabay sabay kami ng mga classmates ko nun, "ooooppppoooooooooooooooo" taas pa ko ng kamay na parang matatangal na yung braso ko, "o sige laurence, ano gusto mo paglaki mo?" sabi ng teacher ko, proud na proud pa ko, "gusto ko pong maging SALBAHENG BATA balang araw" pasigaw pa yown! . sabi ng teacher ko sabay tapik sa balikat ko, "bakit mo naman gusto maging salbahe?" sabi ko kasi gusto ko lang, pero sabi niya, hindi ka pede maging salbahe anak, dahil mabait ka, sadyang mabait ka at hindi ka magiging salbahe. sabi ko sayang naman, kasi yun talaga ang pangarap ko e, pero talagang hindi, napansin ko din yun nitong mga nakaraan araw e, hindi ko talaga kaya maging salbahe.. hay nakoo life nga naman..

*babala: ang mga nabasa niyo ay sadyang kathang isip lamang at bunga lang ng wala magawang blogger na tulad ko, kaya wag na kayo magtanong kung totoo nga yun, dahil hindi.. nyahahaha*

Saturday, September 6, 2008

Hindi ko maintindihan

isang gabi, naghihilamos ako, (actually ngyn ko to na realize)naguluhan ako sa isang bagay.

bakit ang mga dermatologist, sinasabi sa mga pasyente nila ang mga hindi dapat gawin sa mukha nila para mapanatiling maganda at makinis ang balat nila. e pag nangyari yun, hindi na babalik yung mga pasyente nila sa knla, wala na silang pera, pero ang kagalingan nga nun e, yumayaman sil dahil bumabalik ang mga pasyente nila. ano pang sense ng pagpunta ng unang beses kung hindi mo din naman susundin ang payo ng doctor. malamang e hindi na naman susundin yung ng pasyente at pa ulit ulit lang ang pangyayari, at yumayaman sila. may mga kapangyarihan kaya ang mga salita nila kaya kahit sabihin nilang wag gawin e sadyang matigas ang bagul ng mga tao at hindi nila sinunod yun.

isa pang naisip ko, bakit nagagalit ang mga naglilinis pag nagkakalat ang mga tao?.. ewan ko ah, pero para skin, pabor nga sa knla yun e, kasi kung hindi magkakalat ang mga tao, wala sila lilinisin, at kung wla sila lilinisan, wala sila trabaho, at kung walang trabaho, walang pera..


pasyensya na at walang kwenta ito dahil pagod ako at kung ano ano lang pumapasok sa utak ko.. hahaha

Malimaw ma Mlogger

Siguro, nagtataka kayo kung bakit puro "M" ang title nitong entry na to.. haha,, magtaka kayo hangga't gusto niyo.. Kaya puro "M" sya dahil pangalawa sa listahan ko ang MALUPIT, MAKWELA at MA gobil LANDING blogger na si Marijuanacho este Mariano Juancho pala.
Boss, chief, manager, dudes, pare, tol kong to e, lintik mag blog dahil ang paraan ng pagkakasulat niya e parang kung paano niya ito sinabi ng personal. Hindi ko pa sya nakilala sa personal, mysterio pa dn ang pagkatao ko sa kanya at ang pagkatao niya skin. At base sa mga naririnig ko sa mga greenpinoy pipol, cnasabing si MarijuanAcho ay talgang matinik at napaka kulit, kaya naman, sya ang pangalawang boto ko sa patimpalak na pinamagatang (drumroll at mababang boses na husky) Project Lafftrip Laffapalooza 2008
idol ko kayo, kahit sino manalo sa inyong lahat, makulit pa dn kayo sa puso ko.. lolz.. at hindi mabubura yung ng simpleng liquid paper o pambura ng lapis ng mongol #2..

KUDOS SA INYONG LAHAT !! WOHOOOO

Thursday, August 28, 2008

Greenpinoy for Project-Laffapalooza 2008

Hindi ibig sabihin ng halimaw na blog e literal na halimaw na may 5 ulo benteng daliri sa kamay at paa at kung ano ano pa.. nasabi kong halimaw to dahil isa ito sa mga pinaka astig na blog na napuntahan ko sa lahat lahat.. naalala ko pa nung una kong bumicta sa www.greenpinoy.com, inosente pa ko sa mga bagay bagay, tulo pa ang uhog ko nun at ayos lang na magtatakbo ko sa kalsada ng hubo't hubad at mag hurementado at mag paikot ikot ng nakahiga sa karsada, pero simula ng makapag basa ko sa greenpinoy.com,, wala lang, wala dn nagbago, nakpag basa lang ako,, nadagdagan lang ang kaalam ko sa mga bagay bagay at kasabay nun ay nagkaroon dn ng mga bagong kaibigan. hindi ko pa sila nakikita ng personal at kumpletong stranghero (complete stranger) pa dn ako sa knla kung sa personal.. masasabi kong hindi lang isang astig na blog site ang greenpinoy.com, nag evolve na dn to na parang pokemon, sa pagtulong sa mga ibang tao. garantisado ang kasiyahan dito at patok sa takilya ang mga jokes, mga jokes na hindi ko inaasahang nag eexist pala sa face ng earth.. at dahil dito, sya ang #1 sa listahan ko sa paligsahan ng Project Lafftrip Laffapalooza 2008 na ang patay na linya (deadline) ay basahin nio nalang dun mismong site..

LONG LIVE GREENPINOY!! SEMPER FI!!

Thursday, August 7, 2008

is this love?



This entry is inspired by one of the songs of the great robert nesta marley.

Is this love?
When you stay late at night thinking about a girl that your not even sure if she's thinking about you?

Is this love whenever you wake up early in the morning, tired because you stay up all night just to wait for her and hoping that you would be able to get a chance to talk to her or to hear her voice that echoes in your head the whole time you’re thinkin of her?

Is this love if you get hurt whenever she gets hurt or not feeling well and you can’t do anything to help her or cheer her up or to be her crying shoulder whenever she wants to cry

Is this love when you want to spend your time with her watching the sun set and wanna hold her hands and never let it go?

Is this love?

Chiksilog


MAKAKAPALAG KA KAYA JAN?

Dito ko na experience ang nilalaman ng kanta ng kamikaze na chiksilog nang pauwi ako galing texas papuntang louisiana.

Nakaupo na kani ng aking mahal na ina sa aming upuan sa loob ng bus nang may nakita kaming babae na palapit sa aming inuupuan. Naka suot sya ng shades na malaki na tila sya ay isang babaeng sophistikada. Habang papalapit sya sa amin, hindi namin mapigilang mapansin sya. Hindi naman kami mapapansin na naka tingin sa kanya dahil meron dn naman kaming sout na shades.

Nang makaupo na sya sa kanyang upuan e napa OMGWTFLOLZ kami ng mami ko pero tahimik lang naman at hindi naman gaanong obvious pero siguro nagtataka duin ang mga katabi namin kaya napatingin sa direction na tini din nila maitago ang kanilang WTFOMGLOLZ.. Isa syang chiksilog, isang chik na may itlog. Itim ang kanyang lahi , mga 5'10" ang taas at tila tumitimbang ng 170 lbs. Mukhang kaya nya ko patayin ng suntok lang dahin sa mga braso niyang parang hita ko na sa laki at hindi lang malaki dahil bukol bukol pa ito na parang tumitira ng 150 lbs para sa biceps at 200 lbs para sa triceps at wag kalimutan ang hita na pwedeng pumatay ng 5 baboy damo ng sipa lamang.

Ito ang chiksilog that you dont wanna mess with. Isang tingin lang e talaga namang tutupi ka.

Eto ngayon lang tinignan niya ko at hindi maipaliwanag na panginginig ng katawan ang aking naramdaman.
Kaya kayo, mag ingat lague at wag kalimutang isuot ang aluminum na brief.
Wag ka nalang pumalag kung ako sayo.. lolz

Pating Pating Pating


Sabado.. Mga bandang hapon na jami dumating ng texas sa bahay ng kaibigan ni erpats. Tumingin kami ng ilang apartments para aming tirhan sa pag lipat namin sa stado ng nag iisang bituin (lone star state). Matapos nami tignan ang apartment ay wala na kaming magawa kaya naman nagyaya ang kaibigan ng erpats ko na mag target shooting daw kami. Pumintig ang tenga ko sa narinig ko katulad nalamang ng pag pimintig ng tenga ko pag nakakarinig ako ng pag bukas ng tansan ng beer.

Para kong tangang nagpumilit sumama kahit hindi naman kailangan mag pumilit dahil kasama naman talaga ko. Matinding tuwa ang naramdaman ko na halos tumulo ang aking luha ng saya at kuminang ang paligid ko ng tila isa akong cartoons na nakatikim ng masarap na pagkain.

Ang sarap magpa putok ng baril kahit na nanlalambot ang buong braso ko sa twing nag rrecoil ang baril. Nakakatawa ang itsura ko nung nakita ko ang sarili ko na sobrang seryoso sa pagbaril.

Isa ito sa mga hindi ko makakalimutang pangyayari sa buhay ko dahil ito ang pangyayaring nag deflower sakin sa pagpapaputok ng baril


Tuesday, August 5, 2008

FLAVOR OF THE MONTH

Naalala ko nung nasa pinas pa ko, nagpabili ang ama ko ng ice cream sa aking kapatid. Ganto ang nangyari...


Erpats : Kuya,(dahil kuya ang tawag sa kuya ko) bili ka nga ng ice cream sa starmall

Kuya : Anng Flavor?

Erpats (seryoso) : Yung Flavor of the Month


(kuya 1st, kuya 2nd, ako): WTFOMGLOLZ na patago..


Flavor of the month nga naman.. lolz

Typical na pelikulang pilipino

Siguro naman alam niyo na ang nilalaman nitong blog na ito. Pangalan pa lang ay sounds family familiar na sa inyo diba. Madalas ito punahin ng mga tao matapos matuwa at maganda sa isang pilipinong pelikula.

Una ang lugar kung san ginaganap ang bakbakan ng leader ng bida at kontrabida.
Kadalasan (wag na kayo umalma, dahil ginuhitan ko na ibig sabihin ay hindi lague) ay sa loob ng isang warehouse nagaganap ang mga bakbakan, kidnapan, at palitang ng mga drugs at kung ano ano pang masasamang ginagawa ng mga kontrabida. dito din nangyayari ang sagupaan ng leader ng bida at leader ng kontrabida. Kadalasan ay susugod mag isa ang leader ng bida at uubusin nia ang mga kampon ng kalaban ng hindi mo malaman kung ilang magazine ng baril ba ang dala nia sa kanya. iisipin mo kung san pwet ng unggoy niya tinatago ang mga magazine ng bala niya. nakakakiliti lang isipin na sa dami ng magazine niya mauubos lang yun pag nagkaharap na sila ng leader ng kontrabida, at gayun din naman ang mangyayari sa leader ng kontrabida.

Eto pang isang kumilita sa aking kilikili sa utak, dahil kapag ang kontrabida ang bumabaril sa bida e halos maubos na lahat ng magazine ng armalite niyang meron pang de sabog hindi mapatay patay ang pesteng bida samantalang isang bala lang ng bida ang katumbas niya. Minsan pa sa ibang palabas ay pag sumama ang leading lady ng bida sa warehouse e hindi sya magkakaron ng kalabang lalake, kundi isang babae din na kung hindi kanang kamay ng lider ng kontrabida e, matinding kaaway, at kadalasan din ay marunong mag martial arts at ang panlaban ng leading lady ay kahoy na styrofoam lamang.

Tutal nabanggit na din ang mga leading ladies, hindi pedeng dalawa ang leading lady sa pelikula. Kung naumpisahan na ang bida e may asawa, malamang sa malamang e mamatay ito at may makikilalang ibang babae ang bida at malamang sa malamang din e mas maganda ito dun sa asawa nung bida.

Pagka nagkaharap na naman ang lider ng kontrabida at ang mismong bida, nagdadaldalan muna ito at dun minsan maiisingit ang title ng mismo ng pelikula, parang ganto..

kontrabida: Valderama, magdasal ka na dahil papatayin na kita
bida: susuot ka muna sa butas ng karayom bago mo ko mapatay

o diba, hindi talaga yan ung dialouge pero malapit na, atleast nasabi pa dn ang title at pagka tapos ng mahabang satsatsatan at sisihan ng mga nangyari nung sila'y mag partner pa, sabay silang tatalon na tila e nag bilang sila kung kelan sila tatalon sabay putok ng baril at para may suspense, kuniare e mas malubha ang nangyari dun sa bida at naka ngiti ang kontra bida pero ang totoo pala e mas napuruhan yung kontrabida..

Saka naman ngayon dadating ang mga back up na pulis na alam naman nating lagueng maaga *ehem* pagdating sa mga ganyan at kung comedy pa ang palabas e may habol pang kutos ang mga batukang alagad ng bida at kung action naman ay magsasalita pa himalang nabuhay na kontrabida kahit na nabaril na sya.

Ang mga pelikulang pinoy nga naman kahit pare pareho sila e nakakatuwa pa dn at nakakamiss naman pag ikaw ay nasa bayagang banyagang bansa.

Ikaw na ang maging Steven Seagal


O DIBA SAN KA PA

Si Steven Seagal, hindi ko maikakaila na isa siya sa mga pinaka astig na action star sa hollywood, pero ang nakakatawa sa taong ito, halos sa lahat ng pelikula niya, kalmado sya mag salita. Napatanong ako sa sarili ko kung bakit at kung ano anong pumasok sa isip ko.

Isa sa aking mga naging kasagutan e, siguro hindi sya marunong talaga mag salita ng malakas o kaya naman lague masakit ang kanyang lalamunan tuwing sila ay magkakaron ng shooting kasi hindi sya nakakain ng maxx menthol candy na inalok sa kanya ng isang takatak boy sa may roxas boulevard. Ang galing niya, kahit galit na galit na talaga sya dun sa tao at sinabihan niya na ito na papatayin niya ito, sobrang kalmado pa din ito at hindi nakakatakot, sobrang astig talaga niya. Sa tunong ng boses niya, mukhang tatawanan lang sya ng papatayin niya o siguro naman e malakas lang ang loob niya dahil bida siya at alam niyang hindi naman siya matatalo nung kalaban niya kaya kahit hindi nakakatakot ang pagkasabi niya na papatayin niya ito e talaga namang papatayin niya to. hmm..

Isa pa sa napansin ko sa astig na si Steven Seagal ay ang galing niya sa paglaban sa martial arts. Walang makatalo sa kanya (dahil nga bida sya) pero kahit anong gawin ng kalaban niya e hindi umuubra sa kanya, sisipain sya sa tyan iindahin niya lang ng konti at pagkalipas ng ilang bugbog niya sa kalaban e mawawala na naman ang sakit na nararamadaman niya. Nakakatawang tignan sa kanya na kapag nakikipag labanan sya ng martial arts e, hindi sya masyado naka simangot, parang nasisilaw lang sya sa araw kahit na napaka dilim sa paligid niya. napaka astig niya talaga.

Hindi din siya katulad ng mga typical na bida na kapag hinuhuli ng pulis e pumapalag, sya hindi, kalmado niyang ilalagay sa likod ang kamay niya at ipapa posas.

Ang galing galing niya diba, hahaha.. simula ngayon, isa na siya sa mga idol ako ko na artistang action star.

SECRET


may kwento ako, kasi meron akong kaibigan na talagang gustong gusto ko sya. alam kong alam na niya na gusto ko sya at sa tingin ko naman ay gusto niya ako pero ang malabo lang e, parang meron nagsasabi sakin na merong syang problema at ayaw nia sabihin sakin. nahihiya ba sya skin na baka kagatin ko sya pag sinabi niya skin ung problema? alam ko tiger ako nung past life ko pero hindi naman ako nangangagat kung gusto ko yung tao. hindi lubos maisip ng kamote kong kokote kung bakit ayaw niya sakin sabihin. hindi ko sya matutulungan kung hindi sakin sasabihin o di kaya ayaw niya ako mahati sa maliliit na piraso kapag nalaman ko?.. nalilito na ako.. tutal bago na tong blog ko, hindi niya na to mababasa, pero sa katangahang palad ko na naman ay ibibigay ko sa kaniya ang link para mabasa niya ang entry kong para sa kanya. ganun ako katanga, hindi ko alam kung bakit ko gusto mabasa niya ang mga hinaing ko sa kanya..

ayokong magalit sya skin dahil mababasag akong parang maong na hindi nilabhan ng 5 taon at nag tutong na.. isang bagsak lang e mababasag na. ayoko mangyari yun, gusto ko sya maging masaya lague at hindi magkaron ng kahit na anong problema, pero hindi mangyayari kung mananatiling sarado at naka tikom ang kanyang magagandang labi na mas mapula pa sa mukha ko pag nalalasing ako. ayoko din lumuha ang mga mata niyang mukhang nakapikit na kahit hindi naman, gusto ko na manatiling maganda at kumikinang ang kanyang mga mata dahil masaya sya. hindi ko gusto na sipunin ang magagandang niyang ilong na parang pinilin niyang ipares sa kanyang mata at totoo namang maganda ang kinalabasan.

sana maramdaman niya ang kidlat na nanggaling psychic powers ko na gusto ko sya tulungan sa kung ano mang problemang nararamdaman niya. pipilitin kong tulungan ka sa abot ng aking makakaya pero sana maabot talaga ng aking kaya ang problema niya dahil mas malayo pa sa dalawang great wall of china ang layo namin sa isa't isa.. kaya ikaw babae,, sabihin mo na saking kung ano yang problema mo..

nababaliw na naman ako..

Monday, August 4, 2008

Ang Pagbabalik

Dahil ako'y sinumpong ng aking pagka praning ay binura ko ang nauna kong blog, hindi ko alam kung bakit pero hindi ako kumportable dun sa nauna kaya eto gumawa ako ng panibago at sana ay makapag sulat na ko ng entry na may sense at ihulog lakipan ng isang sachet ng tide o ng mga sumusunod kung ano pang mga nangyayari sakin sa pang araw araw..

Winewelcome back ko ang sarili ko dahil kung hindi ko gagawin, wala nang iba.. kaya eto para sayo kidlat..




WELCOME BACKLA